Miller Harris | Vetiver Insolent
başta Vetiver Gris tipi daha yüzeysel fındıksı bir vetiveri var. fakat asıl karakteri damla sakızsı, temiz miskli, yumuşak ve tatlı reçinesi. bu yönüyle özellikle ilerledikçe Profumi del Forte Ambra Mediterranea ve cinsini andırır hale geliyor. adı gibi küstah olmasa da silik de değil. belki küstahlık yapıp asıl yüzünü göstermeyen bir vetiver olarak yorumlanabilir.
Pierre Guillaume | Vetiver Matale
garip alkolik başlangıç geçtikten sonra acı yeşilli buruk bir vetiver. tütün kısmı Etro gibi dumanlı değil, yine de benzer ciddiyete sahip bir tütün/vetiver. baş-ortada yeşili ile birlikte Parfum d'Empire Vetiver Bourbon'ununu da andırır kuru bir pudra/iris'i var ama gittikçe artan gerçekçi çiçek balı hissi ile daha tatlı ve ısırıcı tarafa geçiyor.
The Merchant Of Venice | Vetiver Haiti
kuru odunsu az yeşil basit bir vetiver olarak açılıyor. ortalarda temiz çarşaf hisli beyaz miski ve sonlara doğru vetiveri geri plana atan yumuşak bir vanilya/sedir dokunuşu da var. tüm sadeliğine rağmen bence fena değil. belki bir parça sıkıcı.
Maitre Parfumeur et Gantier | Route du Vetiver
mürekkepsi koyu köksü, hafifçe çiğ, topraksı ve az yanık bir vetiver. çok artistik ve kompleks ele alınmış gıcır bir vetiver kökü. güncellerinde pek hoş olmayan diş dolgu işlemini andırır steril acı sulu akoru tek eksisi. bu sebeple benzer temada Racine Carree sadece vetiver değil, biraz da vejetatif olmasına rağmen benim için daha tercih edilir.
Meo Fusciuni | Rites d'Passage
yoğun biberli başlangıç sonrası oldukça ferah fakat sulandırılmış ıtır yoğunluğunda yüzeysel çiçekler. biraz karakter, biraz da konsantrasyon eksikliği var. daha önde beklediğim vetiver noktasında da silik davranıyor. yine de canlı ve kolay giyilebilir güzel bir bileşim. Fusciuni İstanbul gezisindeki baharat pazarlarına vurgu yapmış. başlangıç hariç o kadar vurgulu bir baharat yok, yine de arka planda rahatsız etmeyen saydamlıkta yenibahar/köri tarzı bir doku hissetmek mümkün.
Apoteker Tepe | Kogen
Odin 07 Tanoke ile yakın, tatlı citruslu hinoki/tütsü/odun. Tanoke tütsü tarafında biraz daha keskin ve biberli. Kogen'in ekşi yeşili sağlam bir yosun/vetiver ile desteklenmiş, yere daha yakın ve doğal. f/p de Tanoke'ye yetişemez ama Japonyaya has elementlerle güzel ele alınmış yeşil bir tütsü.
