Insense Ultramarine, Givenchy
80’ler sonunda başlayan, 90’larda rüzgar gibi esen sucul parfümler trendine uymak, bu treni kaçırmak istemeyen Givenchy’nin 1994 yılında piyasaya sürdüğü parfüm.
Aromatik, meyveli bir koku olarak lanse edilen bu parfüm, karpuz ve frenk üzümü notalarıyla meyveli bir şekilde açılış yapıyor. Yoğun calone kullanımıyla verilen sucul efekt ile bu meyveli açılış kokuya son derece yapay-sentetik bir etki veriyor. Burada ucuz-sentetik koku molekülleriyle sunulan karpuz ve frenk üzümünün gerçekçiliği tartışmalı!
Bu pek hoşuma gitmeyen bu açılışın ardından koku profilindeki iris, manolya, karanfil çiçeği, tütün, nane, kakule, bergamot, vetiver, kasnı otu, sedir, müge, adaçayı gibi notalar da kokuya kötü bir şekilde yansıtılmış, bazı notalar da doğru/gerçekçi bir şekilde yansıtılamamış. Özellikle iris, karanfil çiçeği, tütün, nane, kakule, vetiveri daha öncesinden referans kokulardan koklamış birisinin bu kokuyu başarılı bulması imkansız gibi bir şey. Notaların ayrıksı bir şekilde hissedilmesi güç olan bu kokuda karmaşa hakim!
Aslında teoride güzel, ilginç bir koku gibi gözüken ama maalesef pratikte çuvallayan bir iş. İlginç, ilgimi çeken bir yönünü bulamadığım bu kokudan genel olarak yansıyanlar; meyveli, aquatik, sabunsu, sentetik hissiyatı yüksek, genel beğeniye uygun güvenli bir koku olması. Kuşkusuz her parfüm gibi ilk dönemlerinde daha iyi bir parfümdü. Bugün, son derece günümüz piyasasına, beğenisine uygun, ucuz kokan bir parfüm. Ülkemizde çok sevilmesi sebebiyle mağazaların vitrinlerini her daim süsleyen bu parfümü anlaşıldığı üzere ben ise sevemedim.