Loewe 7 Anonimo
Haftanın son günü son tütsü parfümü olarak
Quentin Bisch imzalı Loewe 7 Anonimo kullandım. Kaliteli ve ortalamalın üzerinde işlere imza atan Loewe markasının modern zamanlarda çıkarmış olduğu en iyi iş diyebilirim Anonimo için fakat ne yazık ki Tekin Acar'dan sonra ülkemize markayı getiren olmadığı hem diğer kokulara hem de Anonimo'ya ulaşmak zor. Loewe bir dönem neredeyse bütün kokuların üretimini durdurmuştu fakat son zamanlarda görüyorum yeniden atağa geçip yeni şişeler ile tekrardan hepsini satışa sunmuş, reformüle durumları nedir ne değildir bilmiyorum ama keşke Türkiye'de resmi bir distribütör vasıtasıyla tekrardan görsek markayı.
Anonimo bir designer parfümü fakat yaşattığı hissiyat niche e yakın diyebilirim belki materyal kalitesi daha iyi olsa niche olarak rahatlıkla pazarlanabilirdi diye düşünüyorum hatta şu da var tütsülü balzamik karakteri ile Amouage parfümlerini andırıyor bana.
Klasik Loewe 7 koklayan arkadaşlar biliyorlardır tatlılık içermeyen, özellikle karabiber kullanımı başarılı bir odunsu aromatik parfümdür Anonimo'da 7' nin flankerı olduğu için yine odunsu alt yapı üzerine inşa edilmiş bir çalışma, aynı 7 de olduğu gibi tatlılığı vanilya yada tonkadan gelen bir tatlılık değil reçinemsi ve amberimsi bir tatlılık şeklinde. 7 den farkı ise Anonimo'da çiçeklerin yerini deri ve daha balzamik notaların alması ve ilk versiyondaki tütsünün daha da arttırılması diyebilirim hal böyle olunca ortaya 7 ye göre daha karanlık daha sert bir parfüm çıkmış.
Parfüm açılışını aslında biraz sentetik yapıyor diyebilirim bu kısımları daha iyi olabilirmiş, dumanlı odunsuluğu sıkar sıkmaz hissediliyor, tütsünün de parfümde en çok hissedildiği yerler bu kısımlar zaten yine tatlılaşmaya başlamadığı için en kuru yerleri de buraları.
Quentin Bisch burada biraz uyanıklık yapmış şöyle ki ilk versiyonda yoğun hissedilen karabiber yerine Anonimo'da bahsettiğim kuruluğu törpülemek için pembe biber kullanmış eğer 7 de ki gibi karabiber olsaydı bu kısımları biliyorum geniz yakardı, böyle olunca daha taze bir tütsülü hissiyat yakalamış.
Çok ta uzun sürmeyen bu açılıştan sonra parfüm bir hayli değişkenlik gösteriyor ve ana karakteri olan hafiften tatlı reçineli hale bürünüyor yine bu kısımlarında da ilk başta net hissedilen tütsü daha hafifleyerek devam ediyor. Parfümde kullanılan deriyi yine bir Loewe parfümü üzerinden örneklendirmek istiyorum, benim çok sevdiğim bir designer olan Solo Loewe Platinum'da çay la birleşen ve bir tasarımcı parfümü için çok başarılı bir deri kullanımı vardı sevilebilirliği çok yüksek rahatsız etmeyen bu derinin aynısı Anonimo'da da var ve bu kısımlarının genel beğenisi bir hayli yüksek.
Edp formunda olan Anonimo'nun kalıclığı bir hayli fazla, fark edilirliği yüksek ilk başları sonrası tene yaklaşan hafif tatlı reçineli ve baya uzun süren kısım ve en sonda yumuşak bir odunsulukla tenden ayrılıyor.