Bu konu güzel bir konu olmuş, ozan kardeşim tebrikler. Bu arada listeler incelenince bir ikilem beliriyor: Parfümörler hep eskileri beğeniyor, şipre ve fujer ağırlıklı ya da eski kafa aldehit ya da narenciye seviyorlar. Ama pazar piyasa alemi, adamları çizgilerinden ayırıyor.
Evet güzel bir ikilem tespiti
.
İşin trend kısmından bağımsız olarak değerlendirsem şayet:
Koku profilinden ziyade işlenişi de beğeniyorlar gibi hissettim. Mesela en çok adı geçen Mitsouko'nun eskileri (güncelleri değil) çok kompleks bir koku, meşe yosunu barındırdığı için değil salt, kompozisyondaki inceliğe ve derinliğe vurulmuştur çoğu
.
Diğer bir taraftan marka boyunduruğu altında çalıştıkları için fazla söz sahibi olmamalarının yanı sıra çoğu eskisi gibi hür olmadığından yakınıyor. Misk, civet, meşe yosunu, süsen, menekşe, gül gibi akla gelebilecek birçok nota şu an yasaklı ya da ekonomik ve seri üretim açısından doğal ve en iyi kalitede kullanılmaya elverişli değil ama eskiden böyle bir dert yokmuş. Sözü edinilen parfümlerin güncel halleri ortadayken benzer çapta kokular üretmeye kalkmak ve o derinliği sağlamak pek olası değil.
Misal Patricia de Nicolai'ye eski büyük parfümler ile modernler parfümleri kıyaslarsan ne gibi farklar görüyorsun sorusuna şu cevabı vermiş: "
Düzenlemeler tabii ki ! Günümüz parfüm dünyasında eksik olan, katı düzenlemelerle tamamen yasaklı hale gelen çeşitli içerikler ya da formüllerdir. Eski günlerde kullanılan bazı ham maddelere bugün izin verilmez, en basit ve meşhur örnek misktir. Meşe yosunu veya bergamot gibi diğer ham maddeler günümüzde kullanılabilir olsa da farklı ve belirli şekilde kısıtlı kullanabiliyoruz. Modern parfüm firmaları yüksek derecede kontrol edilen ham maddelerle çalışıyor ve fazlasıyla dikkatli olmalıyız !"
Fiyatlar muhtemelen biraz abartı olsa da 1960 öncesine benzer kalitede Iris Gris üretilmek istendi bugün (hayvansallar hariç), 30 milim fiyatı 1470 euro. Guerlain eski klasiği Coque d'Or'u 2014'de 29 adetle eskisine benzer nitelikte çıkarmak istedi, şişe başı belirlediği fiyat ise 17 bin euro idi.
Eski kokuların demir baş notaları bergamot, meşe yosunu, misk, civet, kunduz yağı, ambergris, iris gibi notaları belli çıta altında kullanınca bir anlamı yok pek tabii. Areej le Dore, Ensar Oud, HOM veya Sultan Pasha Attars gibi günümüzün en pahalı ve nadide ham maddelerini kullandığını iddia eden markalar dahi gönül rahatlıyla bu notaların hepsini kullanamıyor. Doğal civet ya da kunduz yağı yok en basitinden, nadiren kullanılan doğal miskler ise eskiden kullanılan en yüksek kaliteli Tibet geyik miski falan değil; Misal Areej alternatif ve aslının gerisinde denilebilecek Sibirya miskini vesaire kullanıyor. Ama Guerlain gibi markaların kendi tarlaları vardı, istediği en iyi ham maddeyi temin edebiliyordu 1970 öncesi. Böyle olunca eski kompozisyonların çok detaylı derinliği ile kullanılan ham madde kalitesi bir arada olunca parfümörler de onlara ekstradan hayran kalıyor
.