1. Değil. Çevremde en çok beğenilen kokularım 2015-4 yıllarında kullandığım bir takım niş parfümlerdi, çok önemli bir kıstas olsaydı şayet şuanda da elimde olmaya devam ederlerdi
2. Kullanırım, canım çekiyorsa dışarıda da kullanırım fakat gene de kapalı ortamdaki toplu buluşmalarda vesaire insanları rahatsız edebilecek kokuları kullanmamaya yatkınım. Rahatsızlık verebileceğini düşündüğüm bir kokuyu adabı muaşeret gereği evimde uslu uslu kullanmakla yetinirim ya da dozaja dikkat ederim.
3. Parfüm özgünlüğü önemli bir kriter olmakla beraber tek başına yeterli değildir, bana uymayan şeyler varsa saygı duysam da kullanmam.
4. Özel bir sebebi olması gerektiğini düşünmüyorum.
5. İmza koku olayına inanmıyordum ama bunu hissettiğim 3-4 tane parfüm oldu. Aklımda olan bazı parfümleri de denedikten sonra kendimle özdeşleştirdiğim birkaç tane imza kokusu belirleyebilirim.
6. Koku yaklaşımı bireysel olduğu için herkesin hemfikir olacağı kötü bir parfüm olacağını düşünmüyorum ama bireysel olarak kötü nitelendirdiğim parfümler var. Hiçbir özgünlük zerresi ihtiva etmeyen parfümler harici "nihai" kötü kıstasım yok, bir parfüm birçok açıdan kötü olduğunu hissettirebilir ya da ortada somut hiçbir şey olmaksızın kişisel koku hafızası nedeniyle kötü hissettirebilir.
7. Arayış tamamen bitmeyebilir ancak arayış yelpazesi fazlasıyla daralabilir. Kendimden yola çıkarsam bir süredir gerçekten denemek istediğim 10-20 koku belki vardır, bunun harici denk gelirse denerim dediğim azıcık merak duyduğum da az sayıda parfüm var ama pek çaba göstermem bunlara; bu parfümler dışında kalanların çok büyük çoğunluğu önüme gelse bile denemeyebilirim. Düşündüğüm kokulara şuan ulaşamadığım için arayış da durmuş vaziyette
Uzun bir deneme-yanılma süreci sonrası Rahmaninov'un müzik için söylediği bir sözün bir benzerini parfümler için de düşünüyorum: "Zamanınızı basmakalıp ve alçak müzikle boşa harcamayın. Hayat, müzikal çöplerle dolmuş çorak Sahra'ları gezmek için fazlasıyla kısa."